In welke film zitten we nu eigenlijk?

Reisverslag 2

In welke film zitten we nu eigenlijk?

Lieve allemaal,

De eerste maand hier in Namibië is een maand geweest van veel ervaringen en indrukken die we niet snel zullen vergeten. We hebben van alles meegemaakt.

Het kleine huis op de prairie!
Zoals jullie weten leven we hier erg primitief. Primitief te noemen vanuit onze westerse levensstijl. Voor de mensen hier hebben we nog de nodige luxe. We hebben drie maal per dag een maaltijd, een warme douche en stromend water uit de kraan. Dit water wordt uit de rivier opgepompt en de eerste zuivering wordt gedaan via zandzakken. Dan zuiveren wij het water zelf nogmaals in een waterkoker met een koolstoffilter. De mensen hier drinken het water rechtstreeks uit de rivier en zij wassen hun kleiding en zichzelf ook in de rivier. Wij hebben hier op de basis zelfs sonarpanelen en een generator staan om elektriciteit op te wekken. Omdat het hier zomer is en zo ook het regenseizoen was er niet genoeg elektriciteit opgewekt en waren de batterijen leeg. Ruim een week hebben we geen stroom kunnen gebruiken. In de avond is het hier om zeven uur al aardig donker en hebben we gegeten bij olielampjes en kaarsen. We voelden ons net pa en ma Walton uit het kleine huis op de prairie. De telefoons raakten leeg en we konden ook geen DVD op de laptop bekijken. Tja en wat doe je dan, juist vroeg naar bed. Trouwens het bed is ook zelf gemaakt met houten planken vanuit de omgeving hier. We hebben de vorige keer dat we in Rundu waren wel een nieuw matras gekocht. Het oude zat val gaten en bobbels en we stonden ´s morgens gebroken op. Het matras paste niet in de auto en ja dan maar boven op het dak gebonden. Onderweg nog een fikse regenbui gehad, maar dat mocht de pret niet drukken. Vanaf die tijd slapen we beter. Vanaf nu hebben we weer genoeg elektriciteit en heeft de zon al weer veel geschenen. Maar het kan ook zo maar weer anders worden!

Expeditie Robinson!
We leven hier midden in de natuur en we eten vaak ook groenten van eigen tuin.
We gaan een maal in de twee weken boodschappen halen in Rundu, maar we kunnen niet alles vers houden voor twee weken. Via de permacultuurmethode zijn hier zaden geplant en kunnen we dus van eigen grond eten. Enorme courgettes, komkommers, reuze bonen en een soort paprika met wat vreemde vormen. Nu zijn we door onze voorraden heen en gaan we gelukkig over een paar dagen naar Rundu voor boodschappen. Waar we ook deze blog op internet kunnen zetten.

De beesten is weer een ander verhaal. De hele nacht hoor je hier kikkers kwaken, vogels roepen en van alles langs je huisje schuiven. Regelmatig hebben we kikkers, salamanders en een muis in ons huis. Waar er eerst nog gegild werd door Heleen is het nu van:” o ze zijn er in gekomen dan kunnen ze er ook weer uit”.
Waar we het minder op hebben zijn de slangen die hier toch regelmatig worden gezien. Ze worden met een paar man weliswaar gelijk om zeep geholpen met spades maar toch.
Terwijl we deze blog schrijven horen we Joseph roepen dat er een slang is. Het blijkt een enorme slang van wel twee en halve meter te zijn. En het is de zwarte mamba de meest gevreesde dodelijke slang die er hier is. Roland, een campinggast die hier vaker komt heeft zijn geweer gehaald en de slang door z’n kop geschoten. Zie de foto’s. Dit vind ik, Heleen, de minst leuke ervaring. Bbrr!!
Ja schoonzoon Jan dit zijn nog eens echte 4e musketierverhalen!
Vorige week was er ook een krokodil actief in de buurt van het huis van Ellen en Leoni en daar zitten we ook niet echt op te wachten.
Van de week lag er een dode muis, van een behoorlijk formaat, naast ons huisje en deze is in een dag tijd helemaal opgegeten door een kolonie mieren. Bij zonder fascinerend om te zien. Ook vliegen hier prachtige paradijsvogels rond en zijn de zonsondergangen adembenemend. Het is hier een stukje paradijs en helaas kwam daar ook al de slang in voor in een niet al te beste rol!

Er zitten voor sommigen misschien ook wat schokkende foto’s bij van een kadaver van een koe. Deze koe troffen we aan in een hutje tijdens de wereld-aidsdag drie december jl. We werden na afloop van het officiële programma uitgenodigd voor de lunch. De maaltijd was macaroni met koeienvlees. Gelukkig hadden we geen van allen trek en hebben vriendelijk doch vastberaden bedankt en zijn weggegaan.

The king and I:
Dit gedeelte van het verslag is helemaal niet zo leuk. Onze kinderen en een aantal vrienden en mensen van de kerk hebben we al eerder op de hoogte gesteld van een vervelende situatie waar we in terecht zijn gekomen. Het is best moeilijk om het goed te verwoorden en we hopen dat jullie er ook iets van zullen begrijpen.

Al snel bleek toen wij hier enkele dagen waren dat Ellen en Leoni, de oprichters van de stichting, beiden geestelijk uitgeput zijn. Ellen kampt ook met lichamelijke problemen. De achterliggende oorzaak van hun geestelijke uitputting is het constante gevecht hier in dit district de Kavango tegen de traditionele overheid. We zullen het proberen zo goed mogelijk te verwoorden wat dit inhoudt.

De traditionele overheid staat hier boven het government, dus een politieke partij.
Ieder dorp heeft hier een hoofdman, daarboven staat een senior hoofdman en helemaal daarboven staat de koning van dit gebied.

Deze koning is een zeer gewelddadige man die corruptie niet schuwt en daarbij een ontzettende hekel heeft aan blanken. Hij duldt geen enkel weerwoord en wat hij zegt is de waarheid en iedereen praat hem dan ook naar de mond. Deze koning is een ex-generaal van de SWAPO. De SWAPO was het bevrijdingsleger die Namibië in 1990 heeft bevrijdt in de onafhankelijkheidsoorlog met Zuid-Afrika. De SWAPO kreeg ook vooral steun vanuit communistische landen. Deze koning was toen al gewelddadig en zijn vrienden in de regering hebben hem dit stukje land gegeven om hem koest te houden. Zij gaan ook nu niet tegen hem in en geven hem de volledige vrijheid in dit gebied waar wij nu zijn.
Ook eist de koning van alle opbrengsten een tiende gedeelte. Dus ook van Stichting Philadelphia van het sponsorgeld wat voor de weeskinderen in nood wordt gedoneerd. Dit weigeren Ellen en Leoni af te staan, dus vandaar ook de haat tegen deze vrouwen!

Bij deze man moesten Leoni en Alex( als vertegenwoordiger van de zieke Ellen) maandag 5 december jl. op bezoek komen. Je maakt geen oogcontact, houdt je stil en antwoordt alleen als hij je daar de ruimte voor geeft. Het begint eerst met een relaas over hoe slecht Philadelphia is, wat jij allemaal verkeerd doet, waarom Ellen er niet is (zie je wel, zij is er niet dus zij is slecht!) enz. Dan mag je uitleg geven, maar elk woord dat je zegt wordt op zo’n manier verdraaid dat het eigenlijk niets uitmaakt wat je zegt. Na drie uur beschuldigingen en vernederingen waren ze nog geen steek verder. Toen zijn Leoni en Alex uit de vergadering gestapt. Dit is natuurlijk hoogst ongebruikelijk en tegen alle tradities in, maar op dat moment ging het voor hen echt niet meer. De Bijbel die de koning cadeau had gekregen werd achter hen aan gesmeten. Je moet altijd een cadeau meenemen.

Waar de koning ook ontevreden over was, is dat de vrijwilligers niet aan hem voorgesteld waren. Volgens de traditie gaat dit via de hoofdmannen, en dit is wat Leoni en Ellen bij de komst van Alex en Jellie ook hebben gedaan en voorgesteld voor ons (Gerard en Heleen). De koning kan deze traditie natuurlijk elk moment veranderen. Het werk mocht niet doorgaan, het centrum in Tjova(gebouwd met sponsorgeld van Philadelphia) mocht niet in gebruik genomen worden, totdat de vrijwilligers aan hem voorgesteld waren.
De volgende dag stuurde Leoni een bericht naar de secretaris van de koning met het verzoek de vrijwilligers te introduceren en excuses te maken voor het uit de vergadering stappen. Vrijwel direct kwam het bericht dat ‘we donderdag 8 december tijdens een meeting moesten komen’. Dus met z’n allen ‘in het hol van de leeuw’. Er zijn hier zelfs nog mensen van de stam die denken dat hij echt in een leeuw kan veranderen…!?)

Die donderdag gingen wij, geheel in stijl (lange broeken, lange rokken) naar het hoofdkantoor van de traditionele overheid. Toen we eindelijk naar binnen werden geroepen, zat de koning in het midden van een lange tafel met aan weerszijden zo’n 12 hoofdmannen uit de regio. Wij gingen braaf zitten, maakten geen oogcontact en zeiden vooral niets. Wederom kwamen er beschuldigingen uit allerlei hoeken. Leoni (Zuid-Afrikaanse) zou hier ‘schuilen’ en ze kon beter terug gaan naar Zuid-Afrika; wij moesten niet denken dat we hier de mensen iets konden leren; Ellen was afwezig, hoe slecht is zij wel niet… enz. enz. We hadden besloten met alle respect alles aan te horen en geen weerwoord te geven. Toen wilde de koning onze officiële verblijfspapieren zien, anders konden we direct vertrekken. Die hadden wij niet bij ons, maar toch mochten we niet gaan. De hoofdmannen kregen eerst nog de gelegenheid om te spreken. Zij vertelden om beurten hoe goed de koning was, dat hij gelijk had, dat Philadelphia slecht en onbeschoft was, dat we niets goeds deden en hadden gedaan in de afgelopen zeven jaar enz. enz. Dat hoor je dan zo’n tien keer aan en vervolgens mochten we echt vertrekken. We hebben allemaal tijdens deze meeting in ons zelf zitten bidden en we waren er heel erg rustig onder. Daarna hebben we ons zelf maar getrakteerd op een bezoek aan een wildtuin.

Of wij onze officiële verblijfspapieren aan de koning laten zien, maakt voor het werk waarschijnlijk weinig uit. Hij zal weer iets nieuws bedenken of ons ergens anders op proberen te pakken. Voor Ellen en Leoni was het afgelopen jaar al wel duidelijk dat er misschien een verschuiving van plaats moest komen, daarom is ook het permacultuurproject in Grootfontein, Tsumeb en Otavi gestart. En dat heeft letterlijk al vruchten afgeworpen. Van de zaden die drie maanden geleden zijn gezaaid, kan nu al volop gegeten worden en voor ander voedsel geruild worden.

Samen met het Nederlandse bestuur is besloten om hier in de Kavango te stoppen met alle activiteiten. Jammer want zij zijn de laatste zendelingen/ hulpverleners in dit gebied. Anderen hebben al eerder de moed opgegeven en zijn vertrokken.

Het betekent niet dat Philadelphia ophoudt te bestaan, maar zal worden verplaatst naar Grootfontein een plaats hier zo’n, 450 km verderop.

Ellen en Leoni hebben daar al contacten en er zijn projecten waar we waarschijnlijk bij aan kunnen sluiten. Een van de projecten is die van de permacultuur en evangeliseren onder de Bosjesmannen. Daar hopen we op. In verband met de grote vakantieperiode hier is de pastor is weg tot 16 januari. Pastor Boet wilden ons al zo wie zo voor een paar dagen meenemen naar deze Boesmannen. Verder hebben ze nog contact met ene Linda die werkt weer in de sloppenwijken van Bloemfontein, dus daar kunnen we ook misschien iets gaan doen en haar ondersteunen met haar werkzaamheden! Maar ook zij is nu op verlof naar haar familie in Zuid-Afrika.

Een van de belangrijkste dingen is om huisvesting te zoeken in Grootfontein.
Dat valt niet mee en als we in een toeristisch onderkomen moeten is dat niet te betalen.
Maar ook daar hebben we vertrouwen in dat dat goed gaat komen.
Wat erg triest is dat van dit alles de wees- en de kwetsbare kinderen de dupe worden.
Het werk ligt rondom deze kinderen nu helemaal stil en als zij half januari weer naar school moeten gaan zullen er ook geen maaltijden meer worden verstrekt!

We zijn op dit moment in afwachting van wat er gaat komen aan het klussen op de campsite. Gerard en Alex timmeren kastjes, repareren de waterpomp enz.

Jellie en Heleen hebben op twee oude handnaaimachines placemats, kerstversiering, kleedjes gemaakt uit allemaal oude lapjes.

Het is een heel verhaal geworden en hoewel het best wel een zorgelijke situatie is zijn we niet bang en wachten we af wat er gaat gebeuren. Mochten jullie vragen hebben of is er iets niet duidelijk mail ons gerust. We kunnen niet gelijk antwoorden maar als we eens in de twee weken in Rundu zijn kunnen we antwoord geven.

Lieve groetjes van Gerard en Heleen

Voor degenen die voor ons willen bidden en danken:

Dankpunten:
Dat we nog goed gezond zijn
Dat we rust hebben en niet bang zijn onder de dreigementen
Dat we een biddende achterban hebben
Dat de permacultuur zo goed aanslaat
Dat er een donatie van € 3200,00 van de kringloopwinkel uit Zaltbommel is toegezegd

Gebedspunten:
Dat alles op een vreedzame manier kan worden opgelost
Gezondheid en bescherming voor het team
Goede huisvesting in Grootfontein

Kijk voor foto’s op https://picasaweb.google.com/109413734403002669818/InWelkeFilmZittenWeEigenlijk?authkey=Gv1sRgCJaYof-AwOOSCw