Geer, Chloor en de Pastor
Door: Gerard & Heleen
13 April 2014 | Namibië, Grootfontein
Lieve allemaal,
Dit wordt het laatste verslag van onze belevenissen in Namibië.
De scholen hebben nu vier weken vakantie. Dan stoppen niet alleen de scholen, maar ook de meeste andere activiteiten zoals de kidsclub. De afgelopen week hebben we nog ontzettend hard gewerkt om een aantal dingen af te krijgen en over te dragen voordat we teruggaan naar Nederland.
Bottle light bulbs
Dit is een heel leuk project en heeft grote waarde voor de mensen die in blikkies wonen met een zinken dak en zonder elektriciteit. De blikkies hebben geen ramen en het wordt bijna winter in Namibië. De mensen blijven dan zoveel mogelijk binnen en zitten dan de hele dag in duisternis. Overdag schijnt de zon vaak nog wel een aantal uren.
Hoe wordt zo’n bottle light bulb voor een zinken dak gemaakt?
Een twee liter plastic fles wordt volledig gevuld met kraanwater waaraan 4 doppen chloor wordt toegevoegd. Het water wordt dan niet groen en blijft zo’n vijf jaar helder. De dop wordt met siliconenkit dichtgemaakt en vervolgens met dikke tape omwikkeld om verbrokkeling van de dop door het zonlicht tegen te gaan.
In een vierkant stuk zink van ca 25 cm wordt een gat ter dikte van de fles, een diameter van ca 10 cm, geknipt met een plaatschaar. De rand van het gat wordt zo’n 3mm ingeknipt en omhoog gebogen. Ongeveer 2/3 van de fles gaat in het gat. Met de opstaande rand wordt de fles licht vastgeklemd. De rand wordt weer met siliconenkit dichtgemaakt. Dit gebeurt ook met de onderkant. Er mag vooral geen water langs de fles lekken. Het stuk zink waarin de fles zit heeft een golfprofiel. Het dak heeft het zelfde golfprofiel. Dit profiel bepaalt waar het gat in het dak wordt gemaakt. Beide profielen moeten goed op elkaar aansluiten. Als het gat er eenmaal inzit worden er gaten geboord in het stuk zink en doorgeboord in het dak. Dit is een hele klus omdat het zink erg dun is. Je kunt er niet op leunen. Ook is vaak de draagconstructie van het dak niet stevig. Vaak zijn het slechts dikke takken waarop de zinken plaat rust. Door het dak heen zakken zou een ramp zijn voor zowel de bewoner als voor ons. Daarom ondersteunen we het dak met planken en als we bovenop werken dan gebruiken we dikke planken om op te zitten. Dichtbij de rand van het gat in het dak wordt een flinke rand siliconenkit gelegd. Daarna gaat het stuk zink met de fles in het gat. Het stuk zink drukt op de kit en sluit daarmee het gat af en wordt vervolgens weer met popnagels vastgezet. Daarna worden de randen weer dichtgemaakt met siliconenkit. Ook de koppen van de popnagels worden gekit. Het zonlicht schijnt op de fles. Het water in de fles weerspiegelt aan de onderzijde het zonlicht waardoor de donkere ruimte wordt verlicht. Hoe feller de zon schijnt hoe sterker het licht in de ruimte. Het resultaat is dat er licht het hutje binnenschijnt met een vermogen van ca. 55 Watt.
Gerard heeft de afgelopen weken samengewerkt met pastor Morits. Hij is pastor in blikkiesdorp van een All Nation Church. Pastor is hier meer een erebaan dan dat het inkomsten genereert. Morits kan nu alleen verder gaan met dit project en een klein bedrag vragen voor het aanbrengen van een bottle light bulb. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Hij heeft een kleine bron van inkomsten en de mensen hebben licht in de duisternis.
Schoolfotograaf
Heleen heeft de afgelopen week ook niet stilgezeten. Zij heeft op de Omulungaschool foto's gemaakt van de 24 klassen. Deze school staat midden in Blikkiesdorp en telt 1023 leerlingen. De meeste kinderen die op deze school zitten hebben zichzelf nog nooit op een foto gezien. In Grootfontein is een fotolab. Daar zijn de klassenfoto’s op A3 formaat afgedrukt en gelamineerd. Toen de kinderen de foto’s zagen ging er een luid gejuich op en sommige kinderen gingen dansen van plezier. De foto’s hangen allemaal in de klassen op. Het is heerlijk werk om te doen.
Laatste activiteiten
Donderdagmorgen is Heleen voor de laatste keer naar het Staatshospitaal geweest om knuffels op de kinderafdeling uit te delen. Er liggen nog steeds veel kinderen in het ziekenhuis. Van alle dingen die we hebben gedaan is dit het meest heftige. De lucht die je ruikt, de armoede die je in dat ziekenhuis ziet, de kinderen die apathisch liggen in een paar lappen... het went niet.
Afgelopen vrijdagmorgen zijn we naar een mijndorpje gereden om op een lagere school nogmaals schoenendozen uit te delen van Samaritan’s Purse. Ook hier weer dikke pret en uitgelaten kinderen.
Donderdagmiddag vertrekken we vanuit Grootfontein naar Tsumeb. Dat is een plaatsje hier 60 km vandaan. Daar slapen we in een guesthouse. Vrijdagmorgen om zes uur vertrekken we met een shuttle (een klein busje) naar Windhoek. Daar blijven we twee dagen in een pension. Op zondagavond 20 april via Frankfurt naar Amsterdam.
We hebben weer een geweldige tijd gehad hier in Grootfontein bij Stichting Philadelphia. Het was fijn om mee te mogen werken met allerlei projecten. Ook zien we vooruitgang in Blikkiesdorp op verschillende gebieden ten opzichte van twee jaar geleden. We nemen weer met dubbele gevoelens afscheid. We zijn hier van de mensen maar vooral van de kinderen gaan houden. Maar niets gaat toch boven onze eigen kinderen en kleinkinderen. Dus het wordt in Nederland ook weer heerlijk om hen allemaal te zien.
Zo ook onze familie, vrienden, buren en gemeenteleden van de kerk. Zelfs zien we uit naar de groenteafdeling va de AH. Groenten en fruit is hier toch minder en niet allemaal van de kwaliteit die wij gewend zijn.
Aan de mensen die bidden zouden we graag willen vragen om regelmatig te bidden voor alle (wees)kinderen in de wereld die te maken hebben met armoede, kwetsbaarheid, dreiging en wanhoop. Kinderen waarvoor anders zelden of nooit wordt gebeden.
Warme groetjes van Gerard & Heleen
Onderstaand weer een link van foto’s.
https://picasaweb.google.com/109413734403002669818/GeerChloorEnDePastor?authuser=0&authkey=Gv1sRgCNXkuMH3lI2gHQ&feat=directlink
Dit wordt het laatste verslag van onze belevenissen in Namibië.
De scholen hebben nu vier weken vakantie. Dan stoppen niet alleen de scholen, maar ook de meeste andere activiteiten zoals de kidsclub. De afgelopen week hebben we nog ontzettend hard gewerkt om een aantal dingen af te krijgen en over te dragen voordat we teruggaan naar Nederland.
Bottle light bulbs
Dit is een heel leuk project en heeft grote waarde voor de mensen die in blikkies wonen met een zinken dak en zonder elektriciteit. De blikkies hebben geen ramen en het wordt bijna winter in Namibië. De mensen blijven dan zoveel mogelijk binnen en zitten dan de hele dag in duisternis. Overdag schijnt de zon vaak nog wel een aantal uren.
Hoe wordt zo’n bottle light bulb voor een zinken dak gemaakt?
Een twee liter plastic fles wordt volledig gevuld met kraanwater waaraan 4 doppen chloor wordt toegevoegd. Het water wordt dan niet groen en blijft zo’n vijf jaar helder. De dop wordt met siliconenkit dichtgemaakt en vervolgens met dikke tape omwikkeld om verbrokkeling van de dop door het zonlicht tegen te gaan.
In een vierkant stuk zink van ca 25 cm wordt een gat ter dikte van de fles, een diameter van ca 10 cm, geknipt met een plaatschaar. De rand van het gat wordt zo’n 3mm ingeknipt en omhoog gebogen. Ongeveer 2/3 van de fles gaat in het gat. Met de opstaande rand wordt de fles licht vastgeklemd. De rand wordt weer met siliconenkit dichtgemaakt. Dit gebeurt ook met de onderkant. Er mag vooral geen water langs de fles lekken. Het stuk zink waarin de fles zit heeft een golfprofiel. Het dak heeft het zelfde golfprofiel. Dit profiel bepaalt waar het gat in het dak wordt gemaakt. Beide profielen moeten goed op elkaar aansluiten. Als het gat er eenmaal inzit worden er gaten geboord in het stuk zink en doorgeboord in het dak. Dit is een hele klus omdat het zink erg dun is. Je kunt er niet op leunen. Ook is vaak de draagconstructie van het dak niet stevig. Vaak zijn het slechts dikke takken waarop de zinken plaat rust. Door het dak heen zakken zou een ramp zijn voor zowel de bewoner als voor ons. Daarom ondersteunen we het dak met planken en als we bovenop werken dan gebruiken we dikke planken om op te zitten. Dichtbij de rand van het gat in het dak wordt een flinke rand siliconenkit gelegd. Daarna gaat het stuk zink met de fles in het gat. Het stuk zink drukt op de kit en sluit daarmee het gat af en wordt vervolgens weer met popnagels vastgezet. Daarna worden de randen weer dichtgemaakt met siliconenkit. Ook de koppen van de popnagels worden gekit. Het zonlicht schijnt op de fles. Het water in de fles weerspiegelt aan de onderzijde het zonlicht waardoor de donkere ruimte wordt verlicht. Hoe feller de zon schijnt hoe sterker het licht in de ruimte. Het resultaat is dat er licht het hutje binnenschijnt met een vermogen van ca. 55 Watt.
Gerard heeft de afgelopen weken samengewerkt met pastor Morits. Hij is pastor in blikkiesdorp van een All Nation Church. Pastor is hier meer een erebaan dan dat het inkomsten genereert. Morits kan nu alleen verder gaan met dit project en een klein bedrag vragen voor het aanbrengen van een bottle light bulb. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Hij heeft een kleine bron van inkomsten en de mensen hebben licht in de duisternis.
Schoolfotograaf
Heleen heeft de afgelopen week ook niet stilgezeten. Zij heeft op de Omulungaschool foto's gemaakt van de 24 klassen. Deze school staat midden in Blikkiesdorp en telt 1023 leerlingen. De meeste kinderen die op deze school zitten hebben zichzelf nog nooit op een foto gezien. In Grootfontein is een fotolab. Daar zijn de klassenfoto’s op A3 formaat afgedrukt en gelamineerd. Toen de kinderen de foto’s zagen ging er een luid gejuich op en sommige kinderen gingen dansen van plezier. De foto’s hangen allemaal in de klassen op. Het is heerlijk werk om te doen.
Laatste activiteiten
Donderdagmorgen is Heleen voor de laatste keer naar het Staatshospitaal geweest om knuffels op de kinderafdeling uit te delen. Er liggen nog steeds veel kinderen in het ziekenhuis. Van alle dingen die we hebben gedaan is dit het meest heftige. De lucht die je ruikt, de armoede die je in dat ziekenhuis ziet, de kinderen die apathisch liggen in een paar lappen... het went niet.
Afgelopen vrijdagmorgen zijn we naar een mijndorpje gereden om op een lagere school nogmaals schoenendozen uit te delen van Samaritan’s Purse. Ook hier weer dikke pret en uitgelaten kinderen.
Donderdagmiddag vertrekken we vanuit Grootfontein naar Tsumeb. Dat is een plaatsje hier 60 km vandaan. Daar slapen we in een guesthouse. Vrijdagmorgen om zes uur vertrekken we met een shuttle (een klein busje) naar Windhoek. Daar blijven we twee dagen in een pension. Op zondagavond 20 april via Frankfurt naar Amsterdam.
We hebben weer een geweldige tijd gehad hier in Grootfontein bij Stichting Philadelphia. Het was fijn om mee te mogen werken met allerlei projecten. Ook zien we vooruitgang in Blikkiesdorp op verschillende gebieden ten opzichte van twee jaar geleden. We nemen weer met dubbele gevoelens afscheid. We zijn hier van de mensen maar vooral van de kinderen gaan houden. Maar niets gaat toch boven onze eigen kinderen en kleinkinderen. Dus het wordt in Nederland ook weer heerlijk om hen allemaal te zien.
Zo ook onze familie, vrienden, buren en gemeenteleden van de kerk. Zelfs zien we uit naar de groenteafdeling va de AH. Groenten en fruit is hier toch minder en niet allemaal van de kwaliteit die wij gewend zijn.
Aan de mensen die bidden zouden we graag willen vragen om regelmatig te bidden voor alle (wees)kinderen in de wereld die te maken hebben met armoede, kwetsbaarheid, dreiging en wanhoop. Kinderen waarvoor anders zelden of nooit wordt gebeden.
Warme groetjes van Gerard & Heleen
Onderstaand weer een link van foto’s.
https://picasaweb.google.com/109413734403002669818/GeerChloorEnDePastor?authuser=0&authkey=Gv1sRgCNXkuMH3lI2gHQ&feat=directlink
-
16 April 2014 - 17:09
Jellie En Alex:
Wat was het heerlijk om jullie zo te volgen!! Sterkte met afscheid nemen en tot heeeeel snel hier in Nederland! -
16 April 2014 - 17:15
Leo En Sonja Muis:
We hebben jullie verhalen met belangstelling gevolgd. Een bijzonder avontuur! Sterkte met het afscheid en een goede terugreis toegewenst.
Hartelijke groet! -
16 April 2014 - 19:48
Fam. Juffer:
Wat is het snel gegaan en wat hebben jullie mooie dingen kunnen doen! Een goede reis gewenst! -
17 April 2014 - 06:54
Beppie Van Der Linden:
Weer een mooi verslag. Geweldig om zo wat te kunnen doen voor die menzen daar. Een veilige reis terug naar Nederland!
Groeten Beppie -
17 April 2014 - 18:21
Jan En Jantina:
We hebben het idee dat jullie nog maar net weg zijn, maar wat hebben jullie weer veel mogen doen!
Als je bedenkt wat hier allemaal gewoon is, en daar met niks wat kan worden bereikt.
Goede tijd van afscheid nemen, en een veilige reis naar jullie gezin gewenst.
-
17 April 2014 - 23:05
Egbert Bok:
Lieve Gerard en Heleen, wat gaat het toch snel, maar ik ben wel blij dat wij jullie snel weer terug zien.
Ik kan mij voorstellen dat het een dubbel gevoel geeft als je weer terug gaat, Je laat iets achter wat je hart raakt, maar je zier er ook naar uit om je kinderen/kleinkinderen weer te zien. Ik zat vandaag een blog te lezen van iemand die na 9 maanden terug ging uit Congo, ik kreeg al tranen in mijn ogen bij het lezen, laat staan als je er zelf voor staat. hele goede reis terug gewenst en tot snel.
-
20 April 2014 - 10:42
Petra En Kees:
Ook van ons succes met het afscheid nemen van zoveel mensen, die ook van jullie houden.
Een prettig welkom in Zaltbommel door jullie kinderen en kleinkinderen.
Geweldig, wat jullie weer hebben betekend. (jullie gaan vast nog een keer?)
Lieve groet en zien elkaar snel weer. -
23 April 2014 - 19:20
Ellen:
Leuk verslag weer! Namens het Philadelphia team in Namibie he0el hartelijk dank voor al jullie inzetten. We zullen jullie missen en we hopen dat jullie aan ons als project blijven denken en ook mogelijkheden zien om betrokken te blijven. Ik kan me heel goed voorstelen dat je uitziet naar alle lekkere groenten in Nederland! En geniet weer van jullie eigen kleine kindertjes. Liefs, Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
